Diaporamas Vivos
mércores, 28 de febreiro do 2007, por Antia.

Presento una selección de diaporamas vivos, de sugerente calidad y expresividad, sin necesidad de realizar diapositivas fotográficas. Son pequeños cuadros con luz propia. Proyecto que sigo en constante desarrollo y experimentación, añadiendo materiales y formatos como el vídeo...así como modos diversos de presentación y de proyección...
Aquí, el observador verá lo que en el fondo de su mente desea ver, sus propias fantasías y sugerencias mentales...seleccionadas previamente por mi sugestión...
Las diversas capas de transparencias provocarán, en la contemplación de cada miniatura, que cada persona proyecte en ella sus propios contenidos, porque no solo utiliza su percepción sino también su cognición y puede referir esas imágenes a su propia historia..., al recrear mundos y seres imaginarios son descodificadas de diferentes maneras según el subconsciente de cada un@.
Son microcosmos mutados de la realidad cotidiana...donde el sentido está oculto en una maraña de colores...lo mejor es ir mas allá, porque ese ir más allá es, en realidad, un ir más adentro...

Comentarios
28 de febreiro do 2007 13:41, por ericatfresco

UN TRABAJO EXCELENTE.

EL COLOR FLUYE Y SE EXPANDE DENTRO DE LOS LIMITES DEL SOPORTE, SALIENDO INCLUSO DEL MISMO, COMO QUERIENDO "SER". eSTAS IMÁGENES TIENEN "VIDA". TU NOS OFRECES TU VISIÓN ACERCA DE ALGO QUE FLUYE EN TU INTERIOR, PARA QUE SALGA AFUERA, ES DECIR, LO EXTERIORIZAS MEDIANTE ALGO QUE LLAMAN LA MINIATURA. CONSIDERO ESTAS OBRAS PEDAZOS, MINIATURAS QUE ESTAN LLENAS DE SIMBOLISMO EXTERNO-INTERNO POR EL CUAL VIAJAMOS. EN EL MOMENTO EN EL QUE ESTAMOS CONTEMPLANDO ESOS PEDAZOS DE "ALGO", ESTAMOS VIAJANDO A OTROS MUNDOS, A OTRAS REALIDADES, ESTAMOS ENTRANDO EN UN MUNDO MAYOR, MAS GRANDE, MAS ENRIQUECEDOR, EN EL QUE SUCEDEN MIL Y UNA COSAS. EL MUNDO DEL QUE ESTOY HABLANDO ES EL MUNDO INTERIOR. GRACIAS A TU OBRA, Y A TU INVITACIÓN A CONTEMPLARLAS, PODEMOS REFLEXIONAR ACERCA DE LO QUE ESTAMOS VIENDO-SINTIENDO-ESCUCHANDO-SIENDO. TU OBRA ES-EXISTE EN EL MOMENTO EN EL QUE LA CONTEMPLAMOS Y NOS DEJAMOS LLEVAR POR LOS RECORRIDOS QUE REALIZA EL COLOR, POR LAS TRANSPARENCIAS QUE DEJAN ENTREVER MUNDOS DIFERENTES QUE SE YUXTAPONEN, ADEMÁS DE CONNOTAR AQUELLOS QUE SE ESCONDEN.

¿SE PUEDE SENTIR TODO ESTO MIENTRAS SE CONTEMPLA UNA OBRA? ¿SE PUEDE IR MÁS ALLÁ? PARA DECIRTE TODO ESTO, QIE SALE DE MIS MAS PROFUNDOS SENTIMIENTOS, PRIMERO HE TENIDO QUE CONTEMPLARLAS.

TU TRABAJO TIENE VIDA, Y ADEMÁS "HABLA". ES COMO VER UNA PELICULA, PRIMERO LA VES, MIENTRAS Y DURANTE, SIENTES, Y UNA VEZ VISTA Y SENTIDA, REFLEXIONAS ACERCA DE LO QUE HAS EXPERIMENTADO Y QUE FUE TODO AQUELLO QUE HAS SENTIDO. TU OBRA, HACIENDO REFERENCIA A LA MINIATURA, GOZA DE TIEMPO, TAMBIEN. SUCEDE Y SE DESARROLLA EN UN DETERMINADO ESPACIO DE TIEMPO, YO DIRIA QUE SE DESARROLLA EN TIEMPO REAL.

NO SE SI ESTAS DE ACUERDO CON LO QUE AQUI ESCRIBO, SIN EMBARGO, ESAS CARBALLEIRAS DA MENTE SE HAN COLADO EN MI MENTE, Y AHORA ES ELLA LA QUE HABLA DE LA EXPERIENCIA POR LA QUE HA PASADO. YO NO TUVE NADA QUE VER. FUERON TUS OBRAS LAS QUE LE HAN HECHO PENSAR TODO ESO DESPUES DE HABER CONSUMIDO MEDIANTE TODOS LOS SENTIDOS ESOS COLORES, ESAS FORMAS... HA SIDO UNA REACCIÓN INVOLUNTARIA E INCONSCIENTE. Y ANTE LOS ESTIMULOS QUE OFRECES, MI MENTE, RESPONDE.

ENCANTADA DE HABER VISITADO TU EXPOSICIÓN, HE DISFRUTADO MUCHO SOÑANDO Y DEJÁNDOME LLEVAR A TRAVÉS DEL MUNDO DE LA MINIATURA, DEL FRAGMENTO ESPERANZADOR, QUE VA MÁS ALLÁ DE LOS LIMITES DEL SOPORTE EN EL QUE SE DESARROLLA TU OBRA. NOS VEMOS EN LA PRÓXIMA!!!

3 de marzo do 2007 07:07, por Xaime

encántame esta exposiciíon, Nela Que;
Paréceme un traballo moimoi aberto e sobre todo interno, e unha dualidade , sintoo esos paralelismos sobre o grande e o pequeno, esos sobre a luz e a non luz, sobre o teu mundo e o meu. Ten un punto cientifico que a fai mais palpable, moito mais rica e complexa.
Disfrutei moitisimo deambuleando polas tuas carballeiras da mente, que dende agora, tamen son os bosques da miña
sigue asi rapaza...........

por certo na tua paxina tes uns contidos do mais interesantes.
noraboa

6 de marzo do 2007 04:14, por eu mesma

moitisimas grazas polos vosos comentarios......é un placer sentir-leer que vos gusta o que fixen, é que o fixen para vos,
...non teño moito q dicir....gracias de corazón!!
apertas e bicos

8 de marzo do 2007 07:29, por madamme cell

ola, saúdos dende o netlabel e parabéns pola sección da galería. é un orghullo convivir con tremendos veciños... parecen increíbles estas imaxes, é certo que se moven, xúrovolo, onte salpicoume a 6 , tamén teñen moi boa resolución, que o millor non é o principal, pero carallo se axuda. tamén hai un par delas que dan ganas de meterlle a man e comérselas( 2 e 6). outra (a 18) paréceme super sexual (por falar en plan comedido...) e a 14 e a 22 e 24 son visulamente as miñas preferidas de momento.en todo caso unha viaxe movidita...a verdade que nestes tempos cada vez é máis complicado que unha imaxen te chegue a remover por dentro, noraboa nelitaque, polo menos no meu caso o consegues plenamente. becauses.

18 de abril do 2007 10:28, por helena

soy la chica que le mordio un perro en una fiesta ochentera...te acuerdas ? de chanelas...
bueno, me encanta tu expo, de verdad...hay algun paisaje increible...podíamos hacer una colaboración, esos paisajes con algun personajillo friki..jaja!! bueno, de todas formas me ha encantado conocerlos..un saludo!

9 de maio do 2007 17:18, por nela que

pois si que seria boa...jejeje, eu apuntome a facer algo xuntas.....a ver se o conseguimos ....estamos en contacto , eu vou ir pensando en algo, .....e que sexa unha realidade....
gracias guapetona, un bico
“nelaq”

15 de xuño do 2007 13:56, por josemaría solla

Me han gustado mucho tus proyecciones lumínicas. Son unas astracciones muy interesantes. La número 4 me encanta.

josemaría solla

.